روز چهارم هم گذشت، درس خیلی خوبی را یاد گرفتم اجرا کردم. به نام نادیده گرفتن.
قرار نیست ما با همه افراد بحث کنیم. قرار نیست ما دلایل منطقی خود را برای همه ارائه بدهیم. با کسی باید بحث کرد که در زندگی ما جایگاهی دارد و می‌خواهیم با او به نقطه مشترکی برسیم برای ادامه مسیر و انتخاب بهتر و حال بهتر. برای کسی باید دلیل آورد که در وجود خود جویای حقیقت باشد و بخواهد حقیقت امری را بداند.
بنابراین باید نادیده گرفت آدم هایی را که در نهایت یک بحث بی سرانجام با آنها خواهید داشت.
گاه باید اصلا سخنی نگویی و عبور کنی. بهترین راهکار گاهی گذاشتن و گذر کردن است. همان قول معروف بگذار و بگذر».
درباره این سایت